PAPENSLAG (Van onze verslaggever te velde) – Vanaf eind mei zinkt de zon ’s nachts minder dan 18° onder de horizon, wordt het voor half augustus niet meer echt donker en spreken we van grijze nachten. Dat verhinderde niet dat op de avond van 29 juni drie van de vijf RLG-ers zich verzamelden tussen de zomerse maisvelden van Papenslag, voor een ouderwets gezellige waarneemnacht, in de eerste plaats om de lichtende nachtwolken te fotograferen – die er niet waren.
Op Papenslag is het op een mooie zomeravond altijd een drukte van belang: behalve wij drieën waren er kieviten en vleermuizen (laatvliegers) die in de schemer rondvlogen en kwartels die verscholen in het gras hun kenmerkende roep lieten horen. En dan de honderden kikkers die in de sloot langs ons wegje, die zo te horen hun eigen star party hadden aangericht met live muziek tot in de kleine uurtjes.
Het was al dagen kraakhelder, maar juist op deze avond kwamen er tot onze schrik kleine wolkjes aandrijven. Tot onze opluchting losten ze weer op voor de duisternis intrad. Terwijl wij onze instrumenten opstelden, kwam vanuit het oosten de aardschaduw op ons af en toverde de inmiddels achter de kim verzonken zon een fraaie stralenboog aan de westelijke hemel.
Marcel had zijn 25 cm dobson bij zich met het oog op de Messier-objecten van de zomersterrenhemel. Marten had een van Paul K. overgenomen vintage JSO 13cm f/6 newton meegenomen, die na jaren op zolder zijn collimatie nog niet had verloren en ons ragscherpe beelden voorschotelde van o.m. Jupiter en Saturnus. De auteur had zijn gloednieuwe IOptron Skytracker Pro bij zich, een vestzakmonterinkje dat toch nog zo’n 5 kg aan apparatuur moest kunnen dragen. Zoveel woog de meegenomen Starlight SXV-H9 CCD camera met Canon EF 135 mm lens bij lange na niet. Deze nacht was een mooie gelegenheid deze montering eens aan de tand te voelen.
De seeing was voortreffelijk. Zowel de dobson van Marcel, de JSO van Marten als de 65mm Swarovski van de auteur, welke laatste voorafgaand aan de camera nog even op de IOptron werd gezet, lieten prachtige planeetbeelden zien. Later schakelden de spiegelkijkers over op het Messiergebeuren, waarbij vooral M27 door de 25mm dob in het oog sprong.
De Canonlens met Starlightcamera werd gericht op de rijke sterrenhopen in de Melkweg. De Ioptron-montering deed wat hij moest doen – foutloos volgen. De enige grens werd gesteld door het grijs van de hemelachtergrond.
9×90 sec. f/4. 29-06-2019; 22:58-23:37 UT.
6×120 sec. f/4. 30-06-2019; 00:04-00:14 UT.
Toen de kleine uurtjes inmiddels op hun laatste benen liepen en in het noordoosten het zwerk begon te kleuren, werd het tijd om de apparatuur in te laden en naar huis te tuffen om nog een laatste restje nachtrust te pakken. We reden huiswaarts met een geruststellende gedachte: een grijze nacht is ook een nacht.