Tag: wilp

Nacht van de Nacht 2014 Wilp

De Red Light Group was erbij

WILP – Voor het vierde jaar achtereen verzorgde oud-sterrenwachtcollega Frans Pieters in het kader van de Nacht van de Nacht een multimediapresentatie ‘Stralend heelal op de Wilpse Klei’. Redlighters Marten, Marcel, Paul (2x) en ondergetekende verzorgden het ‘buitengebeuren’ met telescopen, met de bedoeling het publiek onder meer de maanloze herfststerrenhemel door de kijker te tonen.

Voor de tiende keer werd in het laatste weekeinde van oktober de Nacht van de Nacht gevierd, een jaarlijkse festiviteit die de aandacht poogt te vestigen op de almaar oprukkende lichthinder en de waarde van de nachtelijke duisternis, waarbij het publiek in staat wordt gesteld deel te nemen aan nachtelijke activiteiten.

Anders dan de afgelopen jaren moesten we dit keer uitwijken naar een andere locatie voor onze activiteit. Museumcafé De Kribbe had deze datum al volgeboekt. Al snel ging Frans’ gedachte uit naar de dorpskerk van Wilp, en na een afspraak met Stichting Behoud Dorpskerk Wilp konden we gebruik maken van het oude Romaanse gedeelte van de kerk.

In deze sacrale ruimte namen voorgangers Frans Pieters en Paul Colenbrander het vijftigkoppige publiek mee op een virtuele reis door de kosmos bij kaarslicht. Paul Colenbrander beet de spits af met een show over zijn bezigheden als astrofotograaf, waarbij o.m. schitterende timelapsefilms te zien waren van de sterrenhemel op La Palma. Voor koffie was ook gezorgd. Na de pauze nam Frans de gasten mee op een reis langs de sterrenhemel en langs actuele hemelverschijnselen.

Ondertussen stonden buiten op de parkeerplaats aan de dijk een vijftal kijkers opgesteld om in de pauze en na de presentatie het publiek livebeelden voor te schotelen door de telescoop. Gebrek aan medewerking van de gemeente Voorst (“Daar werken wij niet een mee!”) kon de pret niet drukken: twee buitenlampen en een straatlantaarn had Frans vakkundig afgeschermd met vuilniszakken. Hoewel de weersvoorspelling gunstig leek en de hemel leek op te klaren, maakten telkens opnieuw toesnellende wolkenvelden aan elke waarneemillusie een eind. Zowel in de pauze en na de presentatie was het geheel bewolkt, zodat het publiek enkel de opgestelde instrumenten kon bewonderen.

Desondanks was het dankzij de fraaie presentaties en de welwillende medewerking van de Stichting Behoud Dorpskerk Wilp toch een geslaagd evenement. Volgens aloude traditie werd de avond in stijl besloten bij een versnapering en een drankje onder de veranda bij Frans, onder een inmiddels weer kraakheldere hemel, waarbij het sterrenbeeld Orion ons pesterig toegrijnsde.

Zie ook het verslag van Frans Pieters.

Nacht van de Nacht 2012

WILP – Voor het tweede jaar achtereen verzorgde Oud-sterrenwachtcollega Frans Pieters in het kader van de Nacht van de Nacht een multimediapresentatie in Museumcafé de Kribbe bij Wilp. Redlighters Marten, Marcel en ondergetekende verzorgden het ‘buitengebeuren’ met telescopen, om het publiek onder meer de bijna volle maan en planeet Jupiter in de kijker te tonen.

Met dank aan de intredende wintertijd duurde de nacht van zaterdag 27 op zondag 28 oktober een uur langer dan normaal. Voor de achtste keer werd in het laatste weekeinde van oktober de Nacht van de Nacht gevierd, een jaarlijkse festiviteit die de aandacht poogt te vestigen op de almaar oprukkende lichthinder en de waarde van de nachtelijke duisternis. Het publiek wordt in staat gesteld deel te nemen aan nachtelijke activiteiten.

Naast zonderlinge bezigheden als spannend fakkelwandelen in de gooi- en vechtstreek, zoete broodjes bakken boven de vuurkorf, braakballen uitpluizen in de duisternis, gluren in de nachtspiegel, twitteren bij kaarslicht, dineren in het donker en de talloze heksen-, spoken-, bibber- en griezeltochten waren er gelukkig ook nog zinvolle dingen te doen die bij een donkere nacht horen, zoals sterren kijken.

In tegenstelling tot vorig jaar was het te Wilp schitterend helder weer met slechts af en toe een enkel wolkje. Het publiek kon dus met volle teugen genieten van de telescoopbeelden, zij het goed ingepakt want de temperaturen zakten ruim onder nul. Naast Jupiter beheerste de bijna volle maan de heldere nachthemel. Andere ‘highlights’ van de herfststerrenhemel bleven daardoor wat onderbelicht. Toch lukte het de buitenploeg om onder meer nog het Andromedastelsel (M31 & 32), de Grote (M27) en Kleine (M76) Halternevel, de Ringnevel (M57) en het passerende ISS in het telescoopbeeld te vangen.

Ter plaatse waren de Takahashi FS102 van Marten, de Celestron C8 van Frans, de 20cm dobson van Marcel en de A-P 130 EDT Starfire van de verslaggever.

Evenals vorig jaar bleek het aantal van vijftig bezoekers ruim boven verwachting. Voorts werd de gelikte multimediashow van Frans door het publiek zeer enthousiast ontvangen.

Naast de goede opkomst en de succesvolle multimediavoordacht van Frans was er de rustieke ambiance en het gastvrije en vriendelijke onthaal met koffie en appeltaart met slagroom door het personeel van de Kribbe, waardoor dit waardevolle initiatief zich zonder meer voor herhaling leent .

Links

Nacht van de Nacht te Wilp

WILP – De nacht van 29 op 30 oktober werd de klok weer een uur teruggezet. Voor de zevende keer werd in het laatste weekeinde van oktober de Nacht van de Nacht gevierd, een jaarlijkse  festiviteit die de aandacht poogt te vestigen op de almaar oprukkende lichthinder en de waarde van de nachtelijke duisternis. Het publiek wordt  in staat gesteld deel te nemen aan nachtelijke activiteiten, zoals – jawel – sterren kijken. Ook een afvaardiging van de Red Light Group nam eraan deel.

De Provinciale Milieufederatie en Stichting Natuur en Milieu organiseren elk jaar de ‘Nacht van de Nacht’ om aandacht te vragen voor de schoonheid van de donkere nacht. “Wilt u blijven genieten van de duisternis in ons veel te verlichte land? Steun de Nacht van de Nacht en blijf op de hoogte van nieuwe activiteiten!”, aldus de site van Laathetdonkerdonker.nl.

Initiatiefnemer en Oud-sterrenwachtcollega Frans Pieters verzorgde een multimediapresentatie  in Museumcafé de Kribbe, aan de IJsseldijk ten zuiden van Wilp. Redlighters Marten en ondergetekende verzorgden het ‘buitengebeuren’ met telescopen, om het publiek de planeet Jupiter en andere ‘highlights’ van de late herfststerrenhemel te tonen. Ter plaatse waren de Takahashi FS102 van Marten, de Celestron C8 van Frans en A-P 130 EDT Starfire van de verslaggever. Een imposante artillerie!

Het aantal van vijftig bezoekers was ruim boven verwachting. Voorts werd de gelikte multimediashow van Frans door het  publiek zeer enthousiast ontvangen.

Tot zover de successen. Buiten verliepen de zaken minder naar wens. Op de parkeerplaats van De Kribbe brachten Marten en ik de telescopen in orde.  Aan het begin van de avond konden toegestroomde bezoekers zich nog even vergapen aan Jupiter, maar deze verdween spoedig achter de boomkruinen, die op het terrein alom aanwezig waren. We moesten dus een uurtje geduld hebben tot de planeet definitief boven de boomkruinen zou verrijzen. Maar toen de bomen ook nog eens versterking kregen van oprukkende wolkenvelden, vermoedden we dat het een ongelijke strijd zou gaan worden.

Van de zo gewenste nachtelijke duisternis op deze nacht der nachten kwam ook al niet veel terecht. In het noorden overheerste de gloed van buurgemeente Deventer, die zich blijkbaar weinig aan deze bijzondere nacht gelegen liet liggen. De overkill aan  verlichting van de stad zorgde voor een lichtkoepel die op vele kilometers afstand het zwerk beheerste, met als potsierlijk middelpunt de lichtzuil boven de exorbitant verlichte Lebuïnustoren, als opgestoken middelvinger tegen het nachtelijk firmament.

Wat er nog aan duisternis restte, werd tenietgedaan door een Porsche-rally, waarbij tientallen sportwagens voorzien van buitenissige breed- en verstralers voorbijraasden over het smalle wegje dat langs de Kribbe leidde. Waarom juist nu? Waarom juist hier? Hadden wij weer… De bloody limit was tenslotte een naburige skybeamer, die met grotesk rondwentelende lichtvlekken op de bewolking pal boven ons hoofd de nachtelijke beleving het ultieme nekschot toebracht. Zeven jaar Nacht van de Nacht – wat is er bereikt?

Maar laat ik niet te zwartgallig zijn: er waren ook lichtpuntjes! Naast de goede opkomst en de succesvolle multimediavoordacht van Frans was er de rustieke ambiance en het gastvrije en vriendelijke onthaal door het personeel van de Kribbe, waardoor dit waardevolle initiatief zich zonder meer voor herhaling leent, en dan hopelijk onder een beter gesternte!

Links

Een maansverduistering boven de IJssel

WILP — Op de avond van woensdag 15 juni 2011 was er een totale maansverduistering zichtbaar. Het was zelfs de langste totaliteit sinds tien jaar. Jammer genoeg zou de maan rond 22 uur MEZT al totaal verduisterd opkomen. Een schouwspel dus dat zich zeer laag boven de zuidoostelijke horizon zou afspelen.

Een kleine delegatie, bestaande uit RLG-er Marten (u allen welbekend), mede-Wilpenaar Frans Pieters (was die ooit ook niet werkzaam te B.?) en ondergetekende, had besloten vanaf de IJsseldijk te Wilp een poging te wagen het schouwspel te volgen.  De kruin van  de dijk bood immers een fraai uitzicht over de uiterwaarden en een nagenoeg vrije horizon in zuidoostelijke richting.

De weersvooruitzichten stemden echter niet al te vrolijk. Het had geregend en naar het oosten wegtrekkende bewolking bood vooral voor de meer westelijke waarnemers van Nederland goede kansen. Uiteindelijk werd het om 20:30 – misschien tegen beter weten in – toch een GO!

Vanaf de parkeerplaats aan de Binnenweg was het nog een hele sjouw om alle statieven, monteringen, telescopen, accu’s,  fotokoffers, koffiekannen en andere goederen de ca. 200 m verderop gelegen Wilpse Dijk op te zeulen. Maar dat loonde de moeite! De locatie was schitterend. Kikkers kwaakten in de kolk, vleermuizen fladderden rond, de ooievaars klepperden vanaf het nabijgelegen paalnest, vanuit het gras onder de dijk was de kwartel te horen en ook de muggen waren blij met onze komst. Het waarneemtrio was inmiddels versterkt met Martens collega Ellen die ook met een fotocamera was gewapend. Nu was het wachten op de wegtrekkende bewolking.

Terwijl schertsende voorbijgangers ons meewarig bleven wijzen op het hardnekkige wolkendek, liet het geduldig wachtende waarneemteam zich niet van de dijk af slaan. Alles wat lens of spiegel had, was stand by en gericht op hetzelfde punt aan de nevelige  einder. Pas om 22:58 MEZT, 5 minuten voor het einde van de totaliteit, begon een zwak schijnsel zich af te tekenen door de wegtrekkende bewolking. Een minuut later was de totaal verduisterde maan in alle pracht te zien!

Zodoende kon de totaliteit nog net en de wegtrekkende aardschaduw geheel worden waargenomen en gefotografeerd. Nadat alle apparatuur weer naar de automobielen teruggesjouwd was en terwijl de laatste restanten van de bijschaduw zich van het maanoppervlak losmaakten, werd de geslaagde verduistering besloten met een toast bij Frans thuis op de veranda, slechts honderd meter verderop.