Onze reuzenplaneet beleeft momenteel één van zijn beste opposities sinds meer dan een decennium, en staat avond aan avond hoog in het sterrenbeeld Stier. Als-ie tenminste te zien is en daar zit nou juist het probleem onder het permanent gesloten Hollandse wolkendek.
Pas op 12 januari 2013 – met de oppositie al ruim achter ons – kwam dan eindelijk de eerste heldere avond met nota bene een topseeing! Sinds maanden en kon ik voor het eerst twee behoorlijke foto’s van de gigant met zijn wolkengordels schieten. In de avondschemering was er nog een fraaie schaduwovergeng van Io te zien, maar toen was de seeing nog niet jofel (zie de onderste foto). Pas tegen negenen, toen de planeet hoog stond werd almaar beter.
Deze foto’s tonen wat er mogelijk is met deze combinatie planeet/telescoop!
Hieronder Jupiter eerder op de avond bij mindere seeing. Met Io en schaduwovergang. Verdere gegevens gelijk aan andere foto’s, zie hieronder.
Autostakkert?
Ik had een poging gewaagd de zojuist geschoten avi-filmpjes te verwerken in Autostakkert, wat naar verluidt de beste stackingsoftware schijnt te zijn. Dat ging prima, maar de essentiële vervolgbewerkingen (wavelets e.d.) waren niet aanwezig. Deze bewerkingen moeten blijkbaar via andere programma’s worden gedaan. Kortom: naast Autostakkert blijft dus het oude vertrouwde Registax onontbeerlijk voor de eindbewerking.
Gegevens foto’s
Jupiter op 12 januari 2013, 19:48 resp. 20:00 UT. Optiek: Takahashi Mewlon 210mm f/12 met TeleVue 2x PowerMate = f/24 en ASH variabele dispersiecorrector. Camera: DMK 21AU618.AS USB camera, in Registax 6 gestapeld, kleurcombinatie en witbalans in Maxim DL. Noord is boven. LRGB-opname uit 450L en 150 RGB-frames elk kanaal. Alles 1/15 sec. belicht met kleurkanalen met verhoogde gain.
