OMMEN (van onze verslaggever) – Er lagen allang plannen om het “Ardennenoffensief” van 10 jaar geleden nog eens over te doen, iets dichter bij huis maar in een vergelijkbare ambiance. In plaats van september werd het – door vakanties van diverse leden – het laatste oktoberweekeinde van vrijdag 25 t/m zondag 27 oktober. Lees hieronder het verslag.
Het lijdend voorwerp van ons waarneemweekeinde was vakantiehuis De Olde Regge bij Ommen: een afgelegen groot houten huis in klassieke blokhutstijl, van alle gemakken voorzien, waaronder veranda, terrassen rondom, buiten-BBQ, meerdere badkamers, jacuzzi, kelderbar met biljart en dartbord, wifi, groot beeldscherm, twee piano’s en een midwinterhoorn. Enkel de astronomische apparatuur was user-supplied.
Alles in en om het huis ademde vintage, net als de vijf bezoekers aan wie de jaren ook niet ongemerkt waren voorbijgegaan.
Wat natuurlijk niet mocht ontbreken was de perfecte ligging, idyllisch te midden van grazige weiden bevolkt met lakenvelder koeien en de Oude Regge, die traag zijn weg zocht tussen de rietkragen. En niet te vergeten vrij uitzicht op de zuidelijke hemel.
De late herfst in Nederland staat nu niet bepaald bekend om het mooie weer – die kans hadden we voorbij laten gaan. De weersverwachting bood enkel ruimte voor weemoed en heimwee naar de heldere nachten van weleer. De eerste nacht was stormachtig met razendsnel overtrekkende cirrusvelden. Ondanks dat wist de schrijver dezes nog een opname van het omfloerste sterrenbeeld Orion aan het onstuimige zwerk te ontfutselen, zij het met een stilstaande camera op statief.
Het waarneemvolk was weldra weer binnen, waar de rest van de nacht werd zoekgebracht met het kijken naar de sketches van Jiskefet, die na al die jaren nog niets aan scherpte hadden verloren.
Een en ander leidde ertoe dat de meesten zich de ochtend daarop gebroken aan de ontbijttafel meldden. Het copieuze ontbijt – met sterke koffie – maakte veel goed, temeer daar onverwacht de zon zich meldde en de club zich met de koffie ter hand naar buiten spoedde om vervolgens de zon te gaan spotten. Ja, mooiweer-astronomen, dat zijn we! Het observeren geschiedde met een Coronado PST van Paul en de Televue 76 met SF-70 H-alfafilter van de verslaggever. Kon de omvangrijke bagage toch nog worden ingezet! De steeds meer wijkende cirrus bood zelfs ruimte voor een zonnefoto met protuberans.
Zondagochtend was het allemaal voorbij. De meesten hadden wegens ongeduldig wachtende klussen thuis vervroegd afscheid genomen, zodat tegen het middaguur de schrijver de deur van de Olde Regge definitief achter zich dichttrok.
Toen uw verslaggever eenmaal thuis die zondagavond even de tuin inliep – je raadt het al – was het kraakhelder.