WILP – De nacht van 29 op 30 oktober werd de klok weer een uur teruggezet. Voor de zevende keer werd in het laatste weekeinde van oktober de Nacht van de Nacht gevierd, een jaarlijkse festiviteit die de aandacht poogt te vestigen op de almaar oprukkende lichthinder en de waarde van de nachtelijke duisternis. Het publiek wordt in staat gesteld deel te nemen aan nachtelijke activiteiten, zoals – jawel – sterren kijken. Ook een afvaardiging van de Red Light Group nam eraan deel.
De Provinciale Milieufederatie en Stichting Natuur en Milieu organiseren elk jaar de ‘Nacht van de Nacht’ om aandacht te vragen voor de schoonheid van de donkere nacht. “Wilt u blijven genieten van de duisternis in ons veel te verlichte land? Steun de Nacht van de Nacht en blijf op de hoogte van nieuwe activiteiten!”, aldus de site van Laathetdonkerdonker.nl.
Initiatiefnemer en Oud-sterrenwachtcollega Frans Pieters verzorgde een multimediapresentatie in Museumcafé de Kribbe, aan de IJsseldijk ten zuiden van Wilp. Redlighters Marten en ondergetekende verzorgden het ‘buitengebeuren’ met telescopen, om het publiek de planeet Jupiter en andere ‘highlights’ van de late herfststerrenhemel te tonen. Ter plaatse waren de Takahashi FS102 van Marten, de Celestron C8 van Frans en A-P 130 EDT Starfire van de verslaggever. Een imposante artillerie!
Tot zover de successen. Buiten verliepen de zaken minder naar wens. Op de parkeerplaats van De Kribbe brachten Marten en ik de telescopen in orde. Aan het begin van de avond konden toegestroomde bezoekers zich nog even vergapen aan Jupiter, maar deze verdween spoedig achter de boomkruinen, die op het terrein alom aanwezig waren. We moesten dus een uurtje geduld hebben tot de planeet definitief boven de boomkruinen zou verrijzen. Maar toen de bomen ook nog eens versterking kregen van oprukkende wolkenvelden, vermoedden we dat het een ongelijke strijd zou gaan worden.
Van de zo gewenste nachtelijke duisternis op deze nacht der nachten kwam ook al niet veel terecht. In het noorden overheerste de gloed van buurgemeente Deventer, die zich blijkbaar weinig aan deze bijzondere nacht gelegen liet liggen. De overkill aan verlichting van de stad zorgde voor een lichtkoepel die op vele kilometers afstand het zwerk beheerste, met als potsierlijk middelpunt de lichtzuil boven de exorbitant verlichte Lebuïnustoren, als opgestoken middelvinger tegen het nachtelijk firmament.
Wat er nog aan duisternis restte, werd tenietgedaan door een Porsche-rally, waarbij tientallen sportwagens voorzien van buitenissige breed- en verstralers voorbijraasden over het smalle wegje dat langs de Kribbe leidde. Waarom juist nu? Waarom juist hier? Hadden wij weer… De bloody limit was tenslotte een naburige skybeamer, die met grotesk rondwentelende lichtvlekken op de bewolking pal boven ons hoofd de nachtelijke beleving het ultieme nekschot toebracht. Zeven jaar Nacht van de Nacht – wat is er bereikt?
Maar laat ik niet te zwartgallig zijn: er waren ook lichtpuntjes! Naast de goede opkomst en de succesvolle multimediavoordacht van Frans was er de rustieke ambiance en het gastvrije en vriendelijke onthaal door het personeel van de Kribbe, waardoor dit waardevolle initiatief zich zonder meer voor herhaling leent, en dan hopelijk onder een beter gesternte!